ஆதி முதல் அந்தம் வரை
என் மனக்கோட்டையில்
உயர்ந்து நிற்பவன் நீ
கனவு காணும்
என் கருவிழிக்குள்
நிறைந்திருப்பவன் நீ
கனவு கலைந்த
கண்களுக்குள் கள்ளமில்லா
உன் பிள்ளை முகம்
காலை பொழுதின் விடியல்
காட்டும் வேலையின் அழுத்தம்
அதையும் வெல்லும்
உன் சன்னச் சிரிப்பு
மரண வலியுடன் மனதை
கசக்கும் உன் மெளனம்
குழந்தையாய் சிணுங்கும்
சில நொடிகள்
தலைவனாய் கோபம் காட்டும்
சில கணங்கள்
அளவில்லா அறிவின் ஆதிக்கத்தோடு
ஆசானாய் வியக்க வைக்கும் நிமிடங்கள்
உன்னை கண்ட கணம் முதலாய்
ஆச்சரியக்குறியோடு நகரும்
என் பொழுதுகள்
கணவனாகி பின் என் காதலனும் ஆனவனே
நின்னை சரண்ணடைந்தேன்
என் ஏழு பிறப்பிற்கும்
No comments:
Post a Comment